Ponadto pobraliśmy dodatkowe próbki bezpośrednio z powierzchniowych źródeł wody słodkiej. Na podstawie danych literaturowych stwierdzono, że w Arktyce powierzchniowe źródła wody słodkiej mogą służyć jako miejsca dopływu wód gruntowych spod wiecznej zmarzliny. Dane literaturowe wykazały, że występujące źródła wód słodkich w formach typu pinga umożliwiają emisję metanu bezpośrednio do atmosfery, nasza ograniczona wiedza na temat systemu wód gruntowych powoduje istotną niepewność w zrozumieniu, w jaki sposób emisja metanu wpłynie na zmiany klimatyczne (Hornum_2021 https://doi. org/10.5194/tc-14-4627-2020). Fot. Reza Saghravani